εαρινος

ἐαρινός

ἐᾰρῐνός
стяж. ἠρινός, эп. εἰαρινός adj.=3 3
весенний, вешний
           ex. (ἄνθεα Hom.; πλόος Hes.; θάλπος Xen.; ἄνεμοι, ἰσημερία Arst.; ὥρα Polyb., Plut.)