ιρις

ἶρις

ἶρῐς
ἴριδος (ῑρ) ἡ (эп. dat. pl. ἴρισσιν)
; 1) радуга
           ex. (δράκοντες ἴρισσιν ἐοικότες Hom.; ἡ ἶ. δι΄ ἀνάκλασιν γίγνεται Arst.; ἶ. ἄντικρυς ἡλίου φαίνεται Plut.)
ἠΰτε πορφυρέην ἶριν τανύσσῃ Ζεύς Hom. — словно багряную радугу простер Зевс
; 2) радужный круг
           ex. (περὴ τοὺς λύχνους Arst.; ἐπὴ τέν κεφαλήν τινος NT.)
; 3) цветной кружок (на павлиньем хвосте)
           ex. (ἐπ΄ ἄκροις τοῖς πτεροῖς Luc.)
; 4) бот. ирис
           ex. (ἶ. ἄνθος Arst.)