Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
απλοος
ἁπλόος
стяж. ἁπλοῦς adj.=3 3
(compar. ἁπλούστερος, superl. ἁπλούστατος - редко ἁπλότατος)
; 1) простой, одиночный, в один ряд
ex. (τεῖχος Thuc.)
; 2) простой, незначительный
ex. (οὐκ εἰς ἁπλοῦν φέρειν, ἀλλ΄ ἐς μέγιστον Soph.)
; 3) один, единственный
ex. (λύπη Eur.)
; 4) простой, незатейливый, безыскусственный
ex. (μῦθος Aesch.; λόγος Eur., Arph.; διήγησις Plat.)
; 5) простой, прямой
ex. (κέλευθος Pind.; οἶμος Plat.)
; 6) простой, открытый, честный
ex. (ἔπη Aesch.; τρόποι Eur., Arph.; πόλεμος Plut.)
; 7) простой, грубый, примитивный
ex. (ἁπλουστάτοις χρῆσθαι βίοις Polyb.; νόμοι ἁπλοῖ καὴ βαρβαρικοί Arst.)
; 8) простоватый, простодушный
ex. (κριτής Arst.; ἁπλοὺς ἡγοῦνται τοὺς νοῦν οὐκ ἔχοντας Isocr.)
; 9) простой, не составной, не сложный
ex. (σώματα, χρώματα, ὀνόματα Arst.)
; 10) чистый, настоящий, подлинный
ex. (συμφορα Lys.; δημοκρατία Arst.)
; 11) общий, приблизительный
ex. αἰτία:
ἢ ἀκριβέστεραι ἢ ἁπλούστεραι Arst. — более или менее точно определенные причины