παραπειθω

παραπείθω

παρα-πείθω
эп. παραιπείθω (эп. aor. 1 παρέπεισα, aor. 2 παραιπέπιθον; part. παραπείσας - эп. παρπεπιθών; 3 л. sing. conjct. παραπεπίθῃ - эп. παραιπεπίθῃσι; pf. pass. παραπέπεισμαι)
; 1) убеждать, уговаривать
           ex. (τινά и φρένας τινός Hom.)
; 2) склонять (к чему-л.), соблазнять, прельщать
           ex. (ἐπέεσσί τινα Hom.)
διὰ τὸν τοῦ Ζήνωνος λόγον παραπεπεῖσθαι Arst. — поддаться соблазну Зенонова рассуждения