Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
δυσχρηστος
δύσχρηστος
δύσ-χρηστος
adj.=2 2
; 1) негодный, неприменимый, ненужный, бесполезный
ex. (στράτευμα Xen.; μέθοδος Arst.; ὑπ΄ ἀταξίας, sc. στρατιώτης Plut.)
; 2) непокорный, норовистый
ex. (ἵππος Plut.)
