Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
εισακουω
εἰσακούω
εἰσ-ᾰκούω
ион. и староатт. ἐσακούω
; 1) слушать, внимать
ex. (φωνέν ἐλεινήν τινος HH.; τῶν λόγων τινός Eur.)
ἔξωθεν εἰς τέν οἰκίαν εἰσακούεσθαι Arst. — слышаться в доме извне
; 2) слышать
ex. (τὰ παραγγελλόμενα Thuc.)
τοσαῦτα φωνήσαντος εἰσηκούσαμεν Soph. — вот что мы услышали из его уст
; 3) слышать, узнавать
ex. εἰσακοῦσαι ζῶντά τινα Eur. — услышать, что кто-л. жив;
εἰοακοῦσαί τί τινος Soph. — узнать что-л. от кого-л.
; 4) aor. услышать, внять
ex. (εἰσηκούσθη ἡ δέησίς τινος NT.)
; 5) слушаться, повиноваться
ex. (τινί Her. и τινός Plut.)