Α    Β    Γ    Δ    Ε    Ζ    Η    Θ    Ι    Κ    Λ    Μ    Ν    Ξ    Ο    Π    Ρ    Σ    Τ    Υ    Φ    Χ    Ψ    Ω

διασπαω

διασπάω

δια-σπάω
(fut. тж. διασπάσομαι, aor. тж. διεσπασάμην)
; 1) разрывать на части, растерзывать
           ex. (τινα κρεουργηδόν Her.; med. χεροῖν χρόα Eur.; οὐχ ὅλος, ἀλλὰ διεσπασμένος Arst.; ὑπὸ τῶν κυνῶν διασπᾶσθαι Plut.; перен. πρὸς τοσαύτας ὑπηρεσίας διασπώμενος Luc.)
; 2) разбивать, разрушать
           ex. (σταύρωμα Xen.; γέφυραν Polyb.; χάρακα Plut.)
; 3) сокрушать, подрывать
           ex. (νόμους Xen.; πόλιν Plat.; πολιτείας Dem.)
; 4) воен. прорывать, рассеивать
           ex. (τὸ στράτευμα διεσπασμένον Thuc.; τὰς φάλαγγας Arst.; τέν τάξιν Plut.)
τὸ διεσπάσθαι τὰς δυνάμεις Xen. — разбросанность (рассредоточенность) войсковых частей
; 5) отрывать, разделять, разлучать
           ex. (τινα καί τινα ἀπ΄ ἀλλήλων Xen.; διασπᾶσδαι ἀπὸ τῶν φίλων καὴ συνήθων Arst.)
















шведско-русский словарь, и язык латинский словарь, чешский словарь, грузинский словарь, каталог 3d моделей,