Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
σβεννυμι
σβέννυμι
σβέννῡμι
и (только praes.) σβεννύω (эп. fut. σβέσσω, aor. ἔσβεσα - эп. ἔσβεσσα, inf. aor. σβέσσαι; aor. 2 ἔσβην в знач. pass.)
; 1) тушить, гасить ex. (τὸ καιόμενον Her.; δύναμιν πυρός NT.); pass. гаснуть, тухнуть
ex. (οὐδέ ποτε ἔσβη πῦρ Hom.; αἱ λαμπάδες σβέννυνται NT.)
; 2) перен. погашать, возмещать
ex. (φόνῳ φόνον Soph.)
; 3) успокаивать, умерять, унимать, смирять, обуздывать, сдерживать
ex. (μένος ἀνθρώπων Hom.; ὕβριν Her.; ἐπιρροήν Plat.; τέν θερμότητα Arst.)
τὸ θαρσαλέον σβεννύμενον ὑπὸ γήρως Plut. — отнятая старостью отвага;
pass. — утихать (ἔσβη οὖρος Hom.)
; 4) подавлять, уничтожать
ex. (Ἑλλάδα φωνήν Anth.)
; 5) иссушать
ex. ἡ Μηδικέ πόα σβέννυσι τὸ γάλα Arst. — от мидийской травы (у коров) пропадает молоко;
σβέννυντο πηγαί Anth. — источники иссякли;
αἶγες σβεννύμεναι Hes. — козы, не дающие молока
; 6) приправлять, сдабривать
ex. (ἡδύσμασι μυρίοις τὸν φόνον Plut.)