οχυρος

ὀχυρός

ὀχυρός adj=3 3 [ἔχω]
; 1) крепкий, прочный (ξύλον Hes.);
; 2) сильный, неодолимый (ζεῦγος Ἀτρειδῶν Aesch.);
; 3) неприступный, укрепленный (παρθενῶνες Eur.; ὄρος Xen.; πόλις Polyb.).