Α    Β    Γ    Δ    Ε    Ζ    Η    Θ    Ι    Κ    Λ    Μ    Ν    Ξ    Ο    Π    Ρ    Σ    Τ    Υ    Φ    Χ    Ψ    Ω

σευω

σεύω

(impf. ἔσσευον - эп. σεῦον, aor. 1 ἔσσευα - эп. σεῦα; med.: praes. σεύομαι и σοῦμαι, aor. 2 ἐσ(σ)ύμην с ῠ - эп. 3 л. sing. σύτο, part. σύμενος; pass.: aor. ἐσ(σ)ύθην и σύθην, pf. со знач. praes. ἐσσῠμαι - part. ἐσσυμένος и ἐσσύμενος, ppf. ἐσσύμην) тж. med.
; 1) гнать, преследовать
           ex. (τινά Hom.)
; 2) прогонять, отгонять
           ex. (λέοντα ἀπὸ μεσσαύλοιο Hom.; κακότητα ἀπὸ καρήνου HH.)
; 3) выгонять
           ex. (ἐκ πεδίοιο ἵππους Hom.)
; 4) погонять или (от)пускать
           ex. (τὰς ἡμιόνους τρώγειν ἄγρωστιν Hom.)
; 5) отбрасывать
           ex. (σ. τινὰ ἀπὸ χθονὸς ὑψόσ΄ ἀείρας Hom.)
; 6) подгонять, подталкивать, побуждать
           ex. (νόον πρὸς μόχθον Anth.)
; 7) натравливать
           ex. (κύνας ἐπὴ συῒ καπρίῳ Hom.)
; 8) бросать, швырять
           ex. σ. τι κυλίνδεσθαι Hom. — покатить что-л.;
στρόμβον σ. Hom. — запускать кубарь;
αἷμα σ. Hom. — пускать кровь струей
; 9) med.-pass. (тж. ποσσὴν σ. Hom.) устремляться, бросаться, спешить
           ex. (ἐπὴ τεύχεα Hom.)
σεύεσθαι διώκειν Hom. — бросаться в погоню;
σεύεσθαι ἐπ΄ ὄρεα Hom. — мчаться по горам;
αἷμα σύτο Hom. — хлынула кровь;
ἀφ΄ ἑστίας συθείς Aesch. — покинувший домашний очаг;
ἐκ πυρὸς συθεὴς σίδαρος Aesch. — закаленное на огне железо;
πάλιν συθῶμεν Soph. — поспешим назад;
ὄφρα ὕλη σεύαιτο καήμεναι Hom. — чтобы дрова скорее горели;
ἐσσύμενος ὁδοῖο Hom. — с нетерпением ждущий отъезда;
ἐσσύμενος πολέμοιο или πολεμίζειν Hom. — рвущийся в бой