Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
εκλυω
ἐκλύω
ἐκ-λύω
; 1) развязывать, отвязывать
ex. (ἁρμούς Eur.)
; 2) разверзать, открывать
ex. σκαιὸν ἐκλῦσαι στόμα Soph. — злобно заговорить
; 3) ослаблять, отпускать
ex. (τὰ τόξα Her.)
; 4) расслаблять, лишать сил ex. (τινά Arst.; τέν δύναμιν Plut.); преимущ. pass. слабеть, ослабевать, уставать
ex. (ἐκλελυμένος πρὸς τὸν πόλεμον Isocr., πρὸς τοὺς πόνους Arst. и διὰ τέν νίκην Plut.)
ἐκλελυμένος τῷ σώματι Arst., Polyb. — изнуренный, усталый;
ὁ ἐκλυόμενος ῥοῦς Polyb. — замедленное течение
; 5) ослаблять, уменьшать
ex. (τέν ἄγαν λαμπρότητα Plut.)
; 6) реже med. кончать, прекращать
ex. (μόχθον и μόχθων Eur.; ἔριν Dem.; τὰς ταραχάς Plut.; med. πάσας τὰς παρασκευὰς τὰς τοῦ πολέμου Dem.)
ἐκλῦσαι σκληρᾶς ἀοιδοῦ δασμόν Soph. — положить конец дани жестокой певице, т.е. Сфинксу
; 7) уплачивать
ex. (δάνειον Plut.)
; 8) тж. med. освобождать, избавлять
ex. (τινά τινος Aesch., Eur., Plut. и τινα ἔκ τινος Plat., Polyb.; med. τινά τινος Hom., Trag., Plat.; ἐκλύσασθαι τοὺς πολιορκουμένος Xen.)