Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
κυκλοτερης
κυκλοτερής
κυκλο-τερής
adj.=2 2
; 1) кругом обточенный, шаровидный
ex. (ἡ γῆ Her.; ὁ ὄγκος τῆς γῆς Arst.)
; 2) круглый
ex. (πλοῖα Her.; οἰκοδόμημα Xen.; βόθρος Plut.)
κυκλοτερὲς μέγα τόξον ἔτεινεν Hom. — он согнул в круг, т.е. сильно натянул огромный лук