Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
δυσφημος
δύσφημος
δύσ-φημος
дор. δύσφᾱμος adj.=2 2
; 1) предвещающий дурное, зловещий
ex. (τάφος Hes.; κραυγή Eur.; φωνή Plut.)
; 2) оскорбительный, злословящий
ex. (λοιδορεῖν τινα δυσφήμῳ λόγῳ Men.)
; 3) опороченный, дурной
ex. (κλέος μέ δύσφαμον Pind.)
