Α    Β    Γ    Δ    Ε    Ζ    Η    Θ    Ι    Κ    Λ    Μ    Ν    Ξ    Ο    Π    Ρ    Σ    Τ    Υ    Φ    Χ    Ψ    Ω

εκκαλεω

ἐκκαλέω

ἐκ-κᾰλέω
; 1) вызывать, звать к себе
           ex. (τινα Hom., Arph., τινα δόμων Eur. и τινα ἔνδοθεν Lys.; med. τινα Hom., Her., Soph., Arph.; φόνος φόνον ἐξεκάλεσε Eur.)
ἐκκληθέντες ἐπεβάλοντο πλεῖν ἐπὴ τέν νῆσον Polyb. — следуя призыву, они решили поплыть к острову
; 2) призывать
           ex. (τινα Soph.; med. θεούς Plut.)
; 3) med. вызывать, возбуждать
           ex. (δάκρυον Aesch.; ὀργήν Aesch.; τέν ὁρμήν τινος и τινα πρός τι Polyb.)
θορύβους ἐκκαλέσασθαι Aesch. — поднять шум;
φωνήν τινα ἐ. παρά τινος Plut. — заставлять кого-л. заговорить;
ἐ. τινα ταῖς ἐλπίσι πρός τι Plut. — соблазнять кого-л. видами на что-л.;
ἐ. τινα φονέα γενέσθαι Soph. — подстрекать кого-л. стать убийцей
















шведско-русский словарь, и язык латинский словарь, чешский словарь, грузинский словарь, каталог 3d моделей,