Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
δυστυχεω
δυστυχέω
δυσ-τῠχέω
тж. pass. быть несчастливым, терпеть неудачу, не иметь успеха
ex. (τι, τινι и περί τινος Eur., εἴς τι Plat., περί и πρός τι Plut., ἔν τινι Luc.)
τὰ δυστυχηθέντα Lys., Plut. — неудачи