Α    Β    Γ    Δ    Ε    Ζ    Η    Θ    Ι    Κ    Λ    Μ    Ν    Ξ    Ο    Π    Ρ    Σ    Τ    Υ    Φ    Χ    Ψ    Ω

ατιτης

ἀτίτης

ἀ-τίτης
дор. ἀτίτας -ου (ῐ) adj. m
; 1) ненаказанный
           ex. (ματροφόνος Aesch.)
; 2) лишенный чести, опозоренный, отвергнутый
           ex. (σαρκὴ παλαιᾷ Aesch.; τὸν ἀτίταν εὐδαίμονα τεύχειν Eur.)
















шведско-русский словарь, и язык латинский словарь, чешский словарь, грузинский словарь, каталог 3d моделей,