Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
εναρμοζω
ἐναρμόζω
ἐν-αρμόζω
атт. ἐναρμόττω
; 1) вводить, вставлять
ex. (τι εἴς τι Plat., Arst. и τινί τι Pind.)
πήχεις ἐναρμόσαι Luc. — приладить рога (к лире)
; 2) вонзать, всаживать
ex. (ἕγχος σφονδύλοις Eur.)
; 3) med. настраивать
ex. (τέν Δωριστὴ - sc. ἁρμονίαν - τέν λύραν Arph.)
; 4) приводить в соответствие, приспособлять
ex. (τι ταῖς χρείαις Plut.)
ἐναρμόσαι αὑτόν Plut. — приспособиться, войти в доверие
; 5) быть приспособленным, гармонировать
ex. (πᾶσι μὲν ποιήμασι, πᾶσι δὲ παθήμασι Plat.; ἔν τινι Arph.)
; 6) приспособляться, заискивать, угождать, входить в доверие
ex. (τοῖς πολλοῖς Plut.)