Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
βδελυσσομαι
βδελύσσομαι
атт. βδελύττομαι
; 1) (aor. ἐβδελύχθην) испытывать отвращение, тж. чувствовать тошноту
ex. βδελυχθεὴς ἐξέπτυσα Arph. — от отвращения я (с)плюнул;
ἐβδελυγμένος NT. — отвратительный, гнусный
; 2) ненавидеть
ex. (τινα Arph.; τέν ὑπεροψίαν τινός Plut.)
; 3) страшиться, бояться
ex. (ταύτην ἡμέραν Arph.: τό σημεῖον Plut.)