Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ατρυτος
ἄτρυτος
ἄ-τρῡτος
adj.=2 2
; 1) неутомимый, неслабеющий
ex. (πούς Aesch.; δύναμις Arst.; τόνος Plut.)
; 2) нескончаемый, беспрестанный, утомительный
ex. (πόνος Pind., Her.; κακά Theocr.; φροντίδες τε καὴ συμφοραί Plut.)
; 3) избегающий утомления
ex. (σχολαστικὸς καὴ ἄ. Arst.)
