Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ποιμην
ποιμήν
-ένος, дор. ποιμάν ὁ (voc. ποιμήν)
; 1) пастух Hom. etc.
; 2) овчар
ex. (βουκόλοι καὴ ποιμένες Eur.)
; 3) перен. пастырь, предводитель, вождь
ex. (λαῶν Hom.; ναῶν ποιμένες Aesch.)
; 4) руководитель, наставник
ex. (ποιμένες πόλεως Plat.)
