Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ευχειρωτος
εὐχείρωτος
εὐ-χείρωτος
adj.=2 2
; 1) легко одолимый
ex. (στρατός Aesch.; στρατιὰ τοῖς πολεμίοις εὐ. Xen.)
; 2) послушный, податливый
ex. (τῷ νομοθέτῃ Arst.)
; 3) легко поддающийся
ex. (ταῖς ἀπάταις Plut.)
