τερετισμα

τερέτισμα

τερέτισμα, ατος τό
; 1) досл. щебетание, перен. бренчание, бряцание (κρούματά τε καὶ τερετίσματα Luc.; φορμίγγων τερετίσματα Anth.);
; 2) пустой звук, слово без смысла Arst.