Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ηπειρος
ἤπειρος
дор. ἄπειρος (ᾱ) ἡ
; 1) суша, земля
ex. (ἐκ πόντου βῆναι ἤπειρόνδε Hom.; ἤ. καὴ θάλαττα Arst.)
νῆα ἐπ΄ ἠπείροιο ἔρυσσαν Hom. — (ахейцы) вытащили судно на землю
; 2) материк, континент
ex. οἵ τε ἐν τῇ ἠπείρῳ παραθαλάσσιοι Thuc. — (и) те, которые жили на материке вблизи моря;
δισσαὴ ἄπειροι или τὼ δύ΄ ἠπείρω Soph., ἤπειροι δίδυμαι или ἀμφότεραι Anth. — оба материка, т.е. Европа и Азия
