Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ακηρατος
ἀκήρατος
ἀ-κήρατος
adj.=2 2
; 1) несмешанный, чистый
ex. (ὕδωρ Hom., Theocr.; ποτόν Aesch.; χεῦμα Soph.)
; 2) беспримесный, чистопробный
ex. (χρυσός Her., Plat., Plut., Luc.)
; 3) нетронутый, невредимый, целый
ex. (οἶκος καὴ κλῆρος Hom.; ἁνίαι Pind.; σκἀφος Aesch.)
ἀ. τινος, реже τινι Eur., Plat. — не затронутый чем-л., не знающий чего-л.
; 4) чистый, непорочный
ex. (ἤθη Plat.; παρθένος Eur.)
; 5) некошенный
ex. (λειμών Eur.)
; 6) незыблемый, непоколебимый
ex. (φιλία Xen.)
; 7) непосещаемый, малоизвестный
ex. (ἐμπόριον Her.)