Α    Β    Γ    Δ    Ε    Ζ    Η    Θ    Ι    Κ    Λ    Μ    Ν    Ξ    Ο    Π    Ρ    Σ    Τ    Υ    Φ    Χ    Ψ    Ω

ακηρατος

ἀκήρατος

ἀ-κήρατος
adj.=2 2
; 1) несмешанный, чистый
           ex. (ὕδωρ Hom., Theocr.; ποτόν Aesch.; χεῦμα Soph.)
; 2) беспримесный, чистопробный
           ex. (χρυσός Her., Plat., Plut., Luc.)
; 3) нетронутый, невредимый, целый
           ex. (οἶκος καὴ κλῆρος Hom.; ἁνίαι Pind.; σκἀφος Aesch.)
ἀ. τινος, реже τινι Eur., Plat. — не затронутый чем-л., не знающий чего-л.
; 4) чистый, непорочный
           ex. (ἤθη Plat.; παρθένος Eur.)
; 5) некошенный
           ex. (λειμών Eur.)
; 6) незыблемый, непоколебимый
           ex. (φιλία Xen.)
; 7) непосещаемый, малоизвестный
           ex. (ἐμπόριον Her.)