κορεννυμι

κορέννυμι

κορέννῡμι
<κόρος I> (fut. κορέσω - эп. κορέω и Anth. κορέσσω, aor. ἐκόρεσα и Anth., ἐκόρεσσα; med. эп. 3 л. sing. aor. ἐκορέσσατο и κορέσσατο - 1 л. pl. κορεσσάμεθα, part. κορεσσάμενος; pass.: aor. ἐκορέσθην, pf. κεκόρεσμαι - ион. κεκόρημαι; ион. part. pf. act. со знач. pass. κεκορηώς)
; 1) кормить досыта, насыщать            ex. (τινὰ δημῷ καὴ σάρκεσσι Hom.; στόμα σαρκός Soph.); pass. насыщаться
           ex. (οἴνοιο κορεσσάμενος καὴ ἐδωδῆς Hom.; κορεσθεὴς βορᾶς Eur. и τροφῆς NT.)
ὕβρι κεκορημένος Her. — преисполненный наглости
; 2) pass. перен. досыта изведать, насладиться
           ex. (φυλόπιδος πολέμοιο Hom.)
ἐπεὴ πολέμου ἐκόρεσθεν Arph. — когда они навоевались всласть
; 3) pass. вдоволь претерпеть, натерпеться
           ex. (πολέων κεκορήμεθ΄ ἀέθλων Hom.)
κλαίων ἐκορέσθην Hom. — я наплакался досыта;
ἐκορέσσατο χεῖρας τάμνων Hom. — (дровосек) устал рубить