Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
αναιδεια
ἀναίδεια
ἀν-αίδεια
эп.-ион. ἀναίδειη ἡ бесстыдство, наглость Soph., Xen., Plat., Arst., Dem.
ex. ἀναιδείης ἐπιειμένος Hom. — облеченный бесстыдством, бесстыдный;
ἀναιδείης ἐπιβῆναι Hom. — предаться бесстыдству;
ἀναιδείηφι πιθήσας Hes. и ἀναιδείῃ διαχρεώμενος Her. — вследствие своей наглости