Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
εκχεω
ἐκχέω
ἐκ-χέω
(fut. ἐκχεῶ, aor. ἐξέχεα - эп. ἔκχευα; pass.: aor. ἐξεχύθην (ῠ), pf. ἐκκέχῠμαι)
; 1) выливать
ex. (πηγάς Eur.; ἀπόνιτρον Arph.; ἀνθλία ἐκχυθεῖσα Arst.)
; 2) возливать
ex. (οἶνον δεπάεσσιν Hom.)
; 3) разливать
ex. (ὕδωρ ἐκχύμενον Hom.)
; 4) выливать, опорожнять
ex. (τὸν χοᾶ Men.)
; 5) проливать, лить
ex. (αἷμα πέδῳ Aesch.; δάκρυα Plat.; τὸ σπέρμα εἰς τέν γῆν Arst.)
; 6) высыпать, вытряхивать
ex. (ὀϊστούς Plat., med. Hom.)
; 7) заставлять проливать, вызывать
ex. (λόγοι δάκρυα ἐκχέονται Plut.)
; 8) разбрасывать, расточать
ex. (ὄλβον Aesch.; πατρῴαν κτῆσιν Soph.; τέν δόξαν τῶν προβεβιωμένων Plut.; εὐρείας ἐλπίδας Anth.)
αἱ πρόσθεν ὁμολογίαι ἐκκεχυμέναι εἰσί Plat. — достигнутые прежде соглашения развеялись в прах
; 9) раскидывать, распростирать
ex. (τὰς ὀθόνας Luc.; δέσματα ἐξεκέχυντο Hom.)
παρέτοις ἐκχυθῆναι μέλεσι Anth. — растянуться всем телом
; 10) (о людях) направлять, бросать ex. (εἰς ἐρημίαν τέν στρατιάν Plut.); преимущ. pass. бросаться, устремляться, выбегать, высыпать
ex. (σφήκεσσιν ἐοικότες Hom.; ἐκ τοῦ τεῖχεος Her.; εἰς τέν ὁδόν Plut.)
ἱππόθεν ἐκχύμενοι Hom. — выскочившие из (деревянного) коня (ахейцы)
; 11) pass. целиком отдаваться, предаваться
ex. (εἴς τινα Polyb. и πρός τινα Plut.)
εἰς τὸν ἡδυπαθῆ βίον ἐκκεχυμένος Plut. — предавшись разгульной жизни
; 12) (тж. ἐ. γλῶσσαν Soph.) рассказывать
ex. (ἅπαντα Arph.)
; 13) распевать, петь
ex. (μολπὰς δακρυρρόους Eur.)
; 14) pass. предаваться восторгу, ликовать
ex. (ἐκχυθῆναί τινι Arph.)