αναπιμπλημι

ἀναπίμπλημι

ἀνα-πίμπλημι
Pind. ἀμπίμπλημι (fut. ἀναπλήσω, aor. ἀνέπλησα)
; 1) наполнять, переполнять
           ex. (πίθον Luc.; перен. αἰσχύνης τέν πόλιν Dem.; ἀγρυπνίαν δακρύων Plat.; θορύβου στρατόπεδον Plut.)
; 2) выполнять, перен. претерпевать, терпеть, переносить
           ex. (κήδεα Hom.; πολλὰ κακά Her.)
πότμον или μοῖραν ἀναπλῆσαι Hom. — претерпеть свою участь, т.е. окончить свою жизнь
; 3) заражать
           ex. (ἕτερος ἀφ΄ ἑτέρου ἀναπιμπλάμενοι Thuc.)
ἀναπλῆσαί τινα αἰτιῶν Plat. — запятнать кого-л. обвинениями