Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
πατασσω
πᾰτάσσω
πᾰτάσσω (impf. ἐπάτασσον - эп. πάτασσον, fut. πατάξω, aor. ἐπάταξα; fut. pass. παταχθήσομαι)
; 1) ударять, поражать (τινὰ δορί Eur.; εἴς τι Soph.):
π. ἐν μαχαίρῃ NT ударить мечом;
πρὸς κίονα νῶτον π. Eur. удариться спиной о столб;
π. τὴν πληγήν Plat. наносить удар;
π. τὴν θύραν Arph. колотить в дверь;
ὁ πατάξαι δεινότατος Plat. мастер наносить удары;
; 2) колотиться, биться (κραδίη στέρνοισι πατάσσει Hom.).