Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
καταπνεω
καταπνέω
κατα-πνέω
эп. тж. καταπνείω (fut. καταπνεύσω)
; 1) дуть (сверху вниз), обдавать дыханием или навевать
ex. ἡδὺ καταπνείουσα HH. — нежно дыша;
χώραν (v. l. χώρας) μετρίας ἀνέμων αὔρας κ. Eur. — овевать край мягким дыханием ветров;
φλὸξ καταπνεομένη Plut. — колеблемое ветром пламя
; 2) дуть, веять
ex. (ὅταν οἱ ἐτησίαι καταπνέωσιν Plut.)
ὁ Νότος τοῖς πρὸς ἄρκτον οἰκοῦσι καταπνεῖ Arst. — нот (южный ветер) дует в сторону жителей севера, т.е. в северном направлении
; 3) перен. вдыхать, внушать
ex. (πειθώ, μολπᾶν ἀλκάν Aesch.; ἵμερον κατὰ τῶν κόλπων τινός Arph.)
; 4) вдохновлять
ex. (τινα Eur.)