Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
καταφρονεω
καταφρονέω
κατα-φρονέω
; 1) относиться с презрением, презирать, пренебрегать
ex. (τῶν θεῶν Eur.; τοῦ κινδύνου, τοῦ μηχανοποιοῦ καὴ τῆς τέχνης τῆς ἐκείνου Plat.; μέ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων NT.)
τῶν μὲν παρόντων καταφρονῶν, τῶν δὲ ἀπόντων ἐπιθυμῶν Lys. — пренебрегая тем, что есть, и гоняясь за тем, чего нет;
τὸ κ. τοὺς ἐπιόντας Thuc. — презрительное отношение к нападающим;
κ. τῶν Ἀθηναίων ἀδυνασίαν Thuc. — с презрением думать о слабости афинян;
εἰς τὰ πολεμικὰ καταφρονούμενοι Xen. — считающиеся плохими воинами
; 2) самоуверенно полагать
ex. καταφρονήσαντες Ἀρκάδων κρέσσονες εἶναι Her. — считая, что они сильнее аркадцев
; 3) замышлять, иметь в виду
ex. (τέν τυραννίδα Her.)
καταφρονήσαντες ταῦτα ἐκυκλοῦντο αὐτοὺς ἐς μέσον Her. — учитывая это, (персы) стали окружать их