Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ειρηνη
εἰρήνη
поэт. εἰρήνα, дор. εἰράνα (ρᾱ) ἡ мир, мирная жизнь
ex. (περὴ πολέμου καὴ εἰρήνης συμβουλεύειν Arst.)
εἰρήνην ἔχειν Xen., Plut. — вести мирную жизнь;
εἰρήνην ἄγειν πρός τινα Xen., Plat. — жить в мире с кем-л.;
ἐπ΄ εἰρήνης Hom. — в мирное время;
ἐν εἰρήνῃ Plat. — мирно, спокойно;
εἰρήνην ποιεῖν τινι καί τινι Xen. — мирить кого-л. с кем-л.;
εἰρήνην διαπράττεσθαι Xen., ποιεῖσθαι Aeschin., κατεργάζεσθαι или πράττειν Dem. — заключать мир