Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ευλογος
εὔλογος
εὔ-λογος
adj.=2 2
; 1) разумный, основательный, здравый
ex. (νουθετήματα Aesch.)
εὔλογόν (sc. ἐστι) μεγάλης τινὸς διανοίας ἔκγονον εἶναι τὸν Δία Plat. — разумно (предположить), что Зевс есть порождение высшего рассудка
; 2) вероятный, правдоподобный, тж. благовидный
ex. (πρόφασις Thuc., Dem., Arst., Polyb.)