Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
γελαω
γελάω
эп. тж. γελόω и γελοιάω (aor. ἐγέλασα - эп. (ἐ)γέλασ(σ)α, дор. ἐγέλαξα)
; 1) смеяться
ex. (τί τοῦτ΄ ἐγέλασας ἐτεόν; Arph.)
δακρυόεν γελάσασα Hom. — смеясь сквозь слезы;
γ. χείλεσιν Hom. — смеяться (одними) губами, т.е. принужденно
; 2) веселиться, ликовать
ex. (ἐγελασσε δέ οἱ φίλον ἦτορ Hom.)
; 3) сиять, блистать, сверкать
ex. (χαλκοῦ ὑπὸ στεροπῆς Hom.; ὀπὴ λειριοέσσῃ Hes.)
; 4) насмехаться
ex. (ἐπί τινι Hom., Aesch., τινος и τινι Soph. Arph., ἐπί τινος и ἐπί τινι Xen. и τι Arph., Xen.)
ἕνεκα τοῦ γελασθῆναι Dem. — для посмеяния;
γελᾶσθαι πρός и παρά τινος Soph. — быть предметом чьих-л. насмешек