Α    Β    Γ    Δ    Ε    Ζ    Η    Θ    Ι    Κ    Λ    Μ    Ν    Ξ    Ο    Π    Ρ    Σ    Τ    Υ    Φ    Χ    Ψ    Ω

ερειπω

ἐρείπω

(aor. 1 ἤρειψα, aor. 2 ἤρῐπον; pass.: aor. ἠρείφθην, pf. ἤρειμμαι и ἐρήριμμαι, ppf. ἠρείμμην и ἐρηρίμμην)
; 1) разрушать
           ex. (ὄχθας καπέτοιο ποσσίν Hom.; τεῖχος Hom., Xen.; πόλιν Soph.; προμαχεῶνα Her.; τὰς πλείστας τῶν οἰκιῶν Plut.)
; 2) уничтожать, истреблять
           ex. (γένος τι Soph.)
; 3) med.-pass. (с aor. ἤρῐπον - эп. тж. ἔριπον) падать, валиться
           ex. (ἐξ ὀχέων Hom.; ἤριπε γυιωθείς Hes.)
ἐρείπεσθαι εἴς τινα Plut. — падать на что-л.;
ἐρειφθεὴς ἔν τινι Soph. — распростертый на чем-л.;
γνὺξ ἔριπε Hom. — он упал на колени;
ἤριπε δ΄ ὡς ὅτε τις δρῦς ἤριπεν Hom. (Асий) рухнул словно некий дуб;
μάλα μέγας ἐρείπεται κτύπος Soph. — обрушивается страшный удар
; 4) med. нападать, бросаться
           ex. (εἴς τινα Plut.)
















шведско-русский словарь, и язык латинский словарь, чешский словарь, грузинский словарь, каталог 3d моделей,