Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
αδεης
ἀδεής
ἀ-δεής
эп. ἀδδεής и ἀδειής adj.=2 2
; 1) безбоязненный, бесстрашный, неустрашимый (sc. Ἕκτωρ Hom.; ἀ. τινος Plat., πρός τι и ἔν τινι Arst.)
; 2) не внушающий страха, не страшный
ex. (πρός τινα Thuc.)
ἀδεὲς δέος δεδιέναι Plat. — испытывать неосновательный страх;
οὐκ ἀδεὲς τοῦθ΄ ὑπολαμβάνω τῇ πόλει Dem. — я считаю это небезопасным для города
; 3) беззастенчивый, бесстыдный
ex. (κύων Hom.)