Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ηδυλογος
ἡδυλόγος
ἡδῠ-λόγος
дор. ἁδυλόγος adj.=2 2
(ᾱ)
; 1) сладкоречивый, вкрадчивый
ex. (κόπις Λαερτιάδης Eur.; σοφία Timon ap. Sext.)
; 2) сладкозвучный, нежно певучий
ex. (πνοαὴ μολπαί τε Pind.; γλῶσσα Anth.)
