τερας

τέρᾰς

τέρᾰς, ᾰτος, эп. αος, ион. εος τό (pl. τέρατα - эп. τέρᾰᾱ, ион. τέρεα)
; 1) знамение, чудесная примета, предвестник (ἢ πολέμοιο ἢ καὶ χειμῶνος Hom.; τέρατα καὶ σημεῖα NT; σεισμὸς ἐν τῇ Σκυθικῇ τ. νενόμισται Her.);
; 2) чудовище:
Ἃιδου ἀπρόσμαχον τ. Soph. = Κέρβερος;
οὔρειον τ. Eur. = Σφῖγξ;
; 3) диковина, диво, тж. небылица, нелепость (τ. λέγειν Plat.);
; 4) урод(ец) или уродство Plat., Aeschin., Arst.