Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
δεσμος
δεσμός
ὁ (pl. тж. δεσμά)
; 1) привязь
ex. (δεσμὸν ἀπορρῆξαι Hom.)
; 2) причальный канат
ex. (ἄνευ δεσμοῖο νῆες Hom.)
; 3) дверной ремень
ex. (θύρας ἐπὴ δεσμὸν ἰῆλαι Hom.)
; 4) упряжной ремень, постромка
ex. (τοῖς δεσμοῖς χρῆσθαι περὴ τὰ ὑποζύγια Xen.)
; 5) скрепа, гвоздь
ex. (κόπτειν δεσμούς Hom.)
; 6) анат. связка
ex. (οἱ δεσμοὴ καὴ αἱ φλέβες Arst.)
; 7) преимущ. pl. узы, оковы
ex. (ἐν δεσμοῖς δεῖν Hom., Plat.; ἐκ δεσμῶν λυθῆναι Aesch., Arst.)
δεσμοῖς Thuc. — в оковах, связанный
; 8) перен. узы, связи
ex. (δεσμοὴ φιλίας Plat.)
δεσμοὴ πάσης πολιτείας Plat. = οἱ νόμοι
; 9) тж. pl. темница, тюрьма
ex. (δημόσιος δ. Plat.; δεσμοῦ τιμᾶσθαι Lys.)
ὁ ἐπὴ τῶν δεσμῶν Luc. — тюремщик
; 10) пленение, плен
ex. (δ. καὴ δουλεία Xen.)
; 11) связанность, скованность
ex. (ὁ ὕπνος οἷον δ. καὴ ἀκινησία Arst.)
