Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
κελευτιαω
{*}κελευτιάω
<frequ. к κελεύω> (только part. praes. κελευτιόων) постоянно убеждать, побуждать, приказывать
ex. (κελευτιόων ὦρσεν Ἀχαιούς Hom.)
ἀμφοτέρω Λἴαντε κελευτιόωντ΄ ἐπὴ πύργων πάντοσε φοιτήτην Hom. — оба Эанта всюду обходят башни, непрерывно давая указания