Α    Β    Γ    Δ    Ε    Ζ    Η    Θ    Ι    Κ    Λ    Μ    Ν    Ξ    Ο    Π    Ρ    Σ    Τ    Υ    Φ    Χ    Ψ    Ω

εκλογιζομαι

ἐκλογίζομαι

ἐκ-λογίζομαι
; 1) исчислять, считать
           ex. (τὰς εὐθύνας τῶν διῳκημένων Arst.; προσόδους πόλεων и πλοῦτος ἐκλογισθείς Plut.)
; 2) принимать в расчет, обдумывать
           ex. (σωφρόνως τι Thuc.)
ὅταν ἔλθῃ πόλεμος, οὐδεὴς αὐτοῦ θάνατον ἐκλογίζεται Eur. — когда настала война, никто о своей смерти не думает;
ἐκλογίσασθαι τὰ χρηστὰ τἀναγκαῖά τε Eur. — взвесить то, что полезно и необходимо;
ταῦτα ἐκλογιζόμενος Her. — рассуждая таким образом
; 3) подробно излагать, объяснять
           ex. (τέν ἐσομένην ὁρμήν Polyb.)