Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ακουσιος
ἀκούσιος
adj.=2 2
(ᾱ), ион. ἀεκούσιος adj.=2 2 и adj.=3 3
; 1) противный желанию, нежелательный
ex. (τινι Plut.)
οὐκ ἀεκούσιον αύτῷ ἐγίνετο τοῦτο Her. — это произошло не вопреки его воле
; 2) невольный, непреднамеренный
ex. (ἀδικία Plat.; πρᾶξις Plut.)
ὁπόσα ἀγνοία ἄνθρωποι ἐξαμαρτάνουσι πάντα, ἀκούσια ταῦτ΄ ἐγὼ νομίζω Xen. — все, в чем люди ошибаются по неведению, я называю невольным
; 3) вынужденный, неизбежный
ex. (ἀνάγκαι Thuc.)