Α    Β    Γ    Δ    Ε    Ζ    Η    Θ    Ι    Κ    Λ    Μ    Ν    Ξ    Ο    Π    Ρ    Σ    Τ    Υ    Φ    Χ    Ψ    Ω

εισιπταμαι

εἰσίπταμαι

εἰσ-ίπταμαι
ион. ἐσίπταμαι (aor. 1 εἰσεπτάμην, aor. 2 εἰσέπτην)
; 1) влетать
           ex. (πέλεια κοίλην εἰσέπτατο πέτρην Hom.; στρουθὸς εἰσέπτη Plut.)
; 2) взлетать, взвиваться
           ex. (διὰ τῶν πυλων εἰς τὸν ἀέρα Arph.)
; 3) перен. быстро пролетать, распространяться с быстротой молнии
           ex. (φήμη ἐσέπτατο ἐς τὸ στρατόπεδον ἅπαν Her.)