Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ευηλιος
εὐήλιος
εὐ-ήλιος
дор. εὐάλιος adj.=2 2
ярко освещаемый или хорошо нагретый солнцем; солнечный
ex. (πέτρα Eur.; ἡμέραι Arph.; οἰκία Xen., Arst.)
εὐάλιον πῦρ Eur. — огненный диск солнца;
ἐν εὐηλίῳ Arst. — на солнцепеке