Α    Β    Γ    Δ    Ε    Ζ    Η    Θ    Ι    Κ    Λ    Μ    Ν    Ξ    Ο    Π    Ρ    Σ    Τ    Υ    Φ    Χ    Ψ    Ω

ταραχη

τᾰρᾰχή

τᾰρᾰχή тж. pl.
; 1) волнение (πνεῦμα καὶ τ. Arst.; ὕδατος NT);
; 2) замешательство, смятение (φρενῶν Isocr.);
; 3) запутанность, неясность:
ταῦτα πάντα πολλὴν ἔχει ταραχήν Arst. все это крайне запутанно;
; 4) неурядицы, раздоры, разногласия (τῶν ξυμμάχων πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους Thuc.; ταραχὰι πολιτικαί Arst.; λιμοὶ καὶ ταραχαί NT).