Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ανηκω
ἀνήκω
ἀν-ήκω
; 1) доходить, достигать
ex. (ἔς τι Her.)
χρήμασι ἀνήκοντες ἐς τὰ πρῶτα Her. — самые богатые люди;
τὸ Θησέως γένος εἰς Ἐρχθέα ἀνήκει Plut. — род Тесея восходит к Эрехтею;
ὁ ἐπὴ τέν πύλην ἀνήκων στενωπός Plut. — узкая дорога, ведущая к воротам;
τοῦτο ἐς οὐδὲν ἀνήκει Her. — это ничего не значит;
μεῖζον ἀνήκει ἢ κατ΄ ἐμὰν ῥώμαν Soph. — это превосходит мои силы;
ἐς τὸν θάνατον αἱ πολλαὴ (ζημίαι) ἀνήκουσιν Thuc. — многие наказания были заменены смертной казнью
; 2) простираться
ex. (εἰς μεσόγαιαν Xen. или μεσόγειον Diod.)
; 3) относиться, касаться
ex. (εἴς τι Dem. и πρός τι Polyb., Diod.)
ἔς τινα ἀνήκει τι Her. что-л. — зависит от кого-л.
; 4) возвращаться
ex. (εἰς τοὺς πρώτους λόγους Plat.)
; 5) приличествовать, подобать NT.