Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
κατακοιμαω
κατακοιμάω
κατα-κοιμάω
; 1) укладывать спать ex. (τινα Her., Luc.); pass. ложиться спать
ex. (παρά τινι Hom.; ἐν τῷ ἱρῷ Her.)
; 2) давать отдых
ex. κατακοιμῆσαι ὄμμα ἑαυτοῦ Soph. — вновь обрести (утраченный) сон
; 3) проводить во сне, просыпать
ex. (τέν φυλακήν Her.)
; 4) досл. усыплять, перен. предавать забвению (sc. νομους ὑψίποδας Soph.). - см. тж. κατακοιμίζω (который часто является v. l. к κατακοιμάω)