πανσοφος

πάνσοφος

πάν-σοφος, v. l. πάσσοφος adj=2 2
; 1) чрезвычайно мудрый, мудрейший, хитроумнейший (Ὀδυσσεύς Soph.; εὕρημα Eur.; δόγμα Plut.);
; 2) принадлежащий мудрецу (ὄνομα Aesch.).