Α    Β    Γ    Δ    Ε    Ζ    Η    Θ    Ι    Κ    Λ    Μ    Ν    Ξ    Ο    Π    Ρ    Σ    Τ    Υ    Φ    Χ    Ψ    Ω

εκλιπης

ἐκλιπής

ἐκ-λῐπής
adj.=2 2
; 1) оставленный, брошенный
           ex. (ἅπασιν ἐκλιπὲς τοῦτο ἦν τὸ χωρίον Thuc.)
; 2) недостающий, нехватающий
           ex. (τινι Arst.)
τοῦ ἡλίου ἐκλιπές τι ἐγένετο Thuc. — произошло небольшое затмение солнца