Α    Β    Γ    Δ    Ε    Ζ    Η    Θ    Ι    Κ    Λ    Μ    Ν    Ξ    Ο    Π    Ρ    Σ    Τ    Υ    Φ    Χ    Ψ    Ω

διαλυσις

διάλυσις

διά-λῠσις
-εως
; 1) разложение, распадение
           ex. ( δ. καὴ πάλιν σύνθεσις Arst.; σώματος Plat.)
; 2) прекращение, расторжение
           ex. (φιλίας Arst.; γάμου Plut.)
; 3) прекращение, окончание
           ex. (κακῶν Eur.; πολέμου Thuc., Isocr.)
; 4) разрушение, слом
           ex. (γεφύρας Thuc.; οἴκου Plut.)
; 5) разделение
           ex. (τῆς ψυχῆς καὴ τοῦ σώματος Plat.)
; 6) погашение, уплата
           ex. (χρεῶν Plat.; δανείων Plut.)
; 7) (о собрании или армии) роспуск
           ex. (τοῦ στρατεύματος Xen.; σύλλογοι καὴ διαλύσεις Plat.; διαλύσεις καὴ πάλιν συνδρομαὴ τῶν ἀνθρώπων Plut.)
ἀγορῆς δ. Her. — время закрытия рынка
; 8) преимущ. pl. прекращение враждебных действий            ex. (βουλεύεσθαι περὴ διαλύσεως Arst.); заключение мира, примирение
           ex. (πρός τινα Dem., Plut.)